Alle wegen leiden naar stilstand en transactie.
De publieke ruimte is beveiligd azend interieur, met wond, glad en geil gewreven afgunstpoppen. Door rosse, autoluwe kernen rollen burgeroogbollen omhoog, sisyphisch omhoog, naar vervoering, verlichting en geluk, wenkend aan het sterrenplafond, en stormt Eindeloos het geld.
Pas vertragen. Pas overdragen. Betaald.
Alstublieft!
Het voetgangersgebied is tippelzone, de bepollerde straat één lokkende kleefstrip van party’s, braderieën, evenementen en terrassen, gemonitord.
De stad, trillend van actie als een liefdesnest, is een kunstig ervaringenweb, volbevliegd, in de open poort van de dood.
Want – de enige toekomst der wereld is haar grootse verleden.
Finis Historiae
De Aarde draait voor nieuw onder de zon, haar oeroude wichelpootjes hangen, beschaafd verpletterd, te rotten – een stekker, uit het stopcontact van de kosmos getrokken.
Al wat anders, plots en vreemd is op haar verlichte, op haar van alle toe- en ongeval bevrijde wondkorst, ontstaat, bloeit en vervalt geregisseerd binnen blikbereik, zerkplat thuis bij globaal verlamden.
Het eigen huis, zonder fundering en dak, is wervelende ikwinkel. Aangesloten graaien de celven door een nooit en nergens, naar zin, identiteit en bevestiging, miljoenen boomloze bladeren, speculerend op alles.
‘Besteed! U ja! Aandacht! Nu! Ja? Besteed!’
De geparkeerde privaten, bezeten van niks, keren het holle, bange, hongerende binnenste als heilig lust-, krijgs- en lijdensspektakel naar buiten, schoppend en gillend, strelend, likkend en stompend onder de beschermende panelen van hun staalglazen lucht, de adolescente echo-ego’s...
Netwerk van roepende gangen, muurloze hypermarkt van vicieuze begeerte, lichtsnel boodschappenbordeel – alle producten van het Emporium Mundialis zijn dorre vampieren in babykostuum, bedelend om uw bloed.
Inclusief dit.
Ga dus lekker zitten, gulle miljarden! Bloesje open, en – beweeg!
Alstublieft...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten