Vae Vaessens!

 

Het Dossier Vaessens op de site van De Groene Amsterdammer doorspittend, dacht ik plotseling - de hoogleraar wil geen loser zijn.

Wat is er erger dan iets te moeten doceren wat totaal onsexy is, waarmee je niet op de tv komt, niet scoort, geen indruk maakt op feestjes. De hoogleraar letterkunde als de verdachte man van de belastingen.

Nee, als die vermaledijde schrijvers nu gewoon eens hun plicht doen en de actualiteit gaan verdichten, en de hete hangijzers gaan fictionaliseren, dan gaan de media zich ertegenaan bemoeien en komt ook de expert=de hoogleraar lachend in beeld, die het allemaal mag komen toelichten.

Dat Vaessens niet zijn eigen gilde kastijdt, en ook nooit zal doen, is dus nogal logisch. Zijn boek, dunkt mij, is een boek pro domo. Of ik het nog ga lezen? Ik wacht wel tot ik het kan lenen. Want ook al vervult ze hem niet, de literatuur bezorgt de professor wel zijn boterham. De mijne is kariger belegd, ook al vervult de literatuur mij wèl.*

Maar ja - loser, hè.

*EDIT 21.06.2009: Ik ben nu, met dank aan Samuel Vriezen, het boek van Vaessens aan het lezen. In de introductie pakt V. de (zeg ik even) isolationistische neerlandistiek (en, bij uitbreiding, de literaire klasse als geheel) aan uit naam van een hoognodige verbinding roman-actuele werkelijkheid. V. kastijdt zijn eigen gilde dus wel degelijk. Zijn kritiek begrijp ik, deel ik zelfs in grote lijnen, ook ik ben voor een literatuur met 'vuile' handen. Ik ben alleen wel benieuwd hoe V. zijn these en wens verder uitwerkt, en of zijn soort relevante roman een prijs heeft die ik nooit ofte nimmer zou willen betalen.