Draak uit reageerbuis

 
 http://papierenman.blogspot.com/2009/04/leon-de-winter-komt-met-thriller-over.html

De Winter vertelt het verhaal van Max Kohn, een zware crimineel met een slopende hartziekte, die op een dag in een ziekenhuisbed ontwaakt met het donorhart van een priester. Vervolgens zweert hij zijn verleden af en besluit het werk van de priester voort te zetten. Kohn ruikt zijn kans wanneer een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen de basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen dat Mohammed B. wordt vrijgelaten. Kohn probeert de zestig kinderen en acht onderwijzeressen te bevrijden, om zodoende in het reine te komen met zijn verleden.

Ergo: criminele jood met katholiek hart wil zich rehabiliteren door een basisschool te redden van moslimfundamentalisten... Gezellig, alle monotheïsmen bij elkaar in Amsterdam-Zuid.

Hoeveel literaire meerwaarde moet De Winter deze roman wel niet kunnen geven als er al zoveel van de melodramatische plot mag worden verklapt? Canetti stelt - de schrijver is de hond van zijn tijd. Dat was in 1935 (en betrof Hermann Broch), toen de wereld niet zo overgemediatiseerd was als nu. Als ik dit romangegeven zie (meer een gedachtenexperiment voor een column), dan lijkt mij het subtiel en werkelijk verbeeldingskrachtig doorbijten van de lijn de betere weg voor de schrijver.

Mijn 'Cycloon' zegt het zo: Volg een tijdgeest te dicht op de hielen, z’n mars zal je vertrappen. Een heden is goed als hefboom, niet als bodem.

Ik wens De Winter sterkte.